Dobrze jest się otaczać pozytywnymi przedmiotmi, przebywać we wspierającym towarzystwie czy robić coś co daje nam radość i pobudza naszą energię. Przedmioty szczęścia powinny być na wyciągnięciu ręki, w każdym zakamarku i blisko nas. Ja mam mam kilka sposobów, aby się dobrze nawet w szare, deszczowe i zime dni.
Nie od dziś wiadomo, że jak się nie rozwijasz, to się zwijasz. Warto czytać książki, szkolić się, uczyć, uświadamiać i poszerzać perspektywę patrzenia na świat. To nas czyni lepszymi ludźmi, sprawia, że podchodzimy do życia nie tylko z punktu ja jestem mały, a świat jest przerażająco duży. A widzimy wszystko to co się dzieje wokoło jako doświadczenie, możliwości i BRAK GRANIC, BRAK OGRANICZEŃ.
Możemy dosłownie wszystko osiągać czego tylko pragniemy, jednak aby tego dokonać musisz się o tym dowiedzieć. Bo jedyną osobą, która stawia sobie blokady jesteś ty. Także rozwój siebie to zrozumienie swojej istoty i reguł życia.
Zapraszam na relację z konferencji Sukces bez granic, gdzie byłam jedną z
prelegentek panelu dyskusyjnego oraz na małą pogadankę o sukcesach w
naszym życiu.
W zdrowym ciele - zdrowy duch? Tak mówią, czy tak jest?
No oczywiście, że tak!! Jak masz zdrowe ciało, to czujesz się dobrze, jesteś pełen energii i chęci do działania. Natomiast jak czujesz się ociężały, przejedzony, jesz niskiej jakości jedzenie, mocno przetworzone to nie masz w sobie energii, a to dlatego, że WSZYSTKO JEST ENERGIĄ.
Na chłopski rozum... przetworzone jedzenie nie ma w sobie energii, więc jak człowiek, który to je, ma ją mieć?
Śniadanie 8:30
1. Jogurt bez cukru z musli z suszonymi owocami i orzechami, a na górę borówki i truskawki.
Odpuszczam wszystko to co mi nie służy, nie jest
dla mnie, rani mnie, czy zajmuje moją przestrzeń pomimo że znam to
długo, jest przy mnie wiele lat, czy jestem w danym miejscu od zawsze.
Tym razem odpuszczam, bo wiem że ja już jestem w innym miejscu i nie
mogę trzymać się starego.
Odpuszczam tak jak uczy mnie tego
natura podczas jesieni. Tworzę swoją nową przestrzeń, by na zimę nie
być przytłoczoną niezałatwionymi sprawami, projektami w których się
męczę, czy ludźmi, którzy mają zupełnie inną energię.
Pozwalam
sobie na wejście w NOWE, lepsze, dotąd nieznane życie. Czuję
ekscytację, bo wiem że wszystko jest zmianą i jeśli ja sama nie
odpuszczę i nie zmienię, to los to za mnie zrobi - niekoniecznie na moją
korzyść.
Dlatego wybieram, że biorę życie w swoje
ręce i kreuję lepszą przyszłość. A do tego potrzebuję ODPUŚCIĆ. Dziś
jestem jesienią, zimą domowym kreatorem, wiosną rozkwitającym kwiatem, a
latem eksplozją szczęścia. Idę w zgodzie z moim rytmem, oddaje się
naturze i wskakuję na falę życia. Ufam.
Jesień…
Drzewa opuszczają
swoje liście.
Słońce chowa się
za chmurami i czasem rozbłyśnie delikatnym promieniem.
Życie zaczyna być
wolniejsze.
Zaczyna być coraz
chłodniej, dlatego wyciągam wszystkie swetry, które miałam
pochowane po szafach by znowu się w nie otulić.
Dni są coraz
krótsze, a co za tym idzie...wieczory są coraz dłuższe i mam
więcej czasu na kreatywne tworzenie pod kocem.
Jesień uczy nas jak dobrze jest odpuszczać, pokazuje to na swoim przykładzie. Jak trzymamy się czgoś kurczowo, a to nam nie służy to nie zmienimy swojego życia na lepsze, nie przejdziemy na kolejny poziom jeśli nie zaczniemy zostawiać 'starego' za sobą. Tylko tworząć sobie przestrzeń zapraszasz NOWE do życia.
Lato zbliża się ku
końcowi. Już zaczynam czuć nadchodzącą jesień, chłodniejszy
powiew wiatru na skórze, krótsze dni, liście na trawie. Jesień
jest coraz bliżej.
Koniec lata jest
pięknym czasem, moim ulubionym, lepszym niż samo lato.
Słońce świeci inaczej, nie jest takie ostre. Przyroda dookoła jest jeszcze zielona, ale zaczynam dostrzegać jak powoli szykuje się do snu zimowego.
Kocham obserwować ten stan, kocham obserwować rytm natury i dostrzegać w nim swój rytm, bo jako ludzie jesteśmy połączeni z ziemią i porami roku.
Jesień to czas gdy zaglądam siebie, czas kiedy wracam do swojego wnętrza by zobaczyć co tam siedzi. Jeszcze trochę na zewnątrz łapię ostatnie ciepłe promienie słońca siedząc na trawie, obserwuję przyrodę i obserwuję siebie, by na nowo wejść do wnętrza by przygotować się na zimę.
Zima to czas dla mnie i tworzenie pod kocem z gorącą herbatą ziołową.
Wiosna natomiast budzenie siebie i swojego potencjału, wtedy też wychodzą na światło dzienne wszystkie moje projekty, a lato to totalny reset i relaks.
Żyjąc w zgodzie z naturą i jej rytmem, idziemy w zgodzie ze sobą. Bez presji. Bez gonitwy. Bez błądzenia i zastanawiania się, gdzie jest moje miejsce.
A moje miejsce, mój dom jest wewnątrz MNIE. Jesień więc jest początkiem powrotu do SIEBIE.
